روزها و شبهای ماه مبارک چقدر عجیب و غریب اند .مدام دوست دارم کارهایی انجام بدهم اما به دلیلی که نمیدانم تنبلی ست یا چیز دیگر به تاخیر می اندازم .کارهایی مثل قرائت قرآن ،خواندن نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و کارهایی از این قبیل.
در دفتر برنامه ریزی ام این موارد را نوشته ام و موارد دیگری مثل مراقبت روزانه پوست یا کارهای مربوط به نظم خانه اما .
واقعیت این است که هرچقدر خانه را منظم و مرتب و تمیز کنم دوامش نهایتا ده ساعت باشد واینکه بچه ها خیلی سریع وضع را به حالت قبل برمی گردانند مرا دلسرد میکند.
دارم به این فکر میکنم که دست از خودسانسوری ام بردارم و رهاتر در مورد زندگی بنویسم ،اما از آنجا که آدم درونگرایی هستم کمی دشوار است.
الان باید ادامه جز ۲۸ قرآن را بخوانم و بعد اگر بیدار بودم دفتر برنامه ریزی ام را سر و سامانی بدهم.
درباره این سایت